ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Ασκληπιός: Γιός του Απόλλωνα (θεού της ίασης, της αλήθειας και της προφητείας) και της θνητής πριγκίπισσας Κορωνίδας, κόρης του Θεσσαλού Φλεγύου, έγινε θεός της ιατρικής για Έλληνες και Ρωμαίους Στην Ιλιάδα, ο Όμηρος αναφέρει τον Ασκληπιό, ως ταλαντούχο θεραπευτή και πατέρα των Μαχάονα και Ποδαλείριου, Ελλήνων ιατρών της Τρωάδας.
Βόρεια από το Ελληνικό Άστρους και σε απόσταση 900μ. περίπου από το «Τειχιό», στη θέση «Πουρνάρα» ή «Ανεμόμυλος» υπάρχουν ορατά οικοδομικά κατάλοιπα κρηπιδώματος αρχαίου ναού. Σύμφωνα με τον καθηγητή Αρχαιολογίας κ. Παναγιώτη Φάκλαρη, σώζονται δυο βαθμίδες της κρηπίδας και ο ορθοστάτης του ορθογώνιου αυτού κτιρίου, που έχει προσανατολισμό Α-Δ. Τα υλικά, που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του ναού ήταν καλοδουλεμένες ασβεστολιθικές πέτρες από την Πίνδο Ωλονού. Μέσα στο ναό βρέθηκαν λίθινη τεράγωνη πέτρα, που πιθανόν να αποτελούσε το βάθρο του λατρευτικού αγάλματος και πλήθος αρχαιολογικών τεκμηρίων
Ο ναός, επονομαζόμενος, ως ιερό του Ελληνικού -Θυρέας κτίστηκε στο β΄ μισό του 4ου π.Χ. αι. και συνέχισε να υφίσταται κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους. Κατά μία άποψη συνδέεται με την επάνοδο των Αργείων στη Θυρεάτιδα, ύστερα από το συνοριακό διακανονισμό, που επέβαλε ο Φίλιππος Β΄ το 338 π.Χ.. Η Θυρέα ανήκε κατά τη αρχαιότητα στην Αργολίδα. Στα κλασσικά χρόνια ήκμασε και το 2ο αι. μ.Χ ιδρύθηκε η πολίχνη Άστρον, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως λιμάνι. Ο Παυσανίας αναφέρει στα Κορινθιακά του «επί των ημερών μου νέμονται τη Θυρεάτιν οι Αργείοι» (ΙΙ 38,6).
Ο καθηγητής Αρχαιολογίας κος. Παναγιώτης Φάκλαρης, υποστηρίζει πως ο ναός θεωρείται, όχι χωρίς αμφιβολίες, ότι ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα. Το άγαλμα του Ασκληπιού, που βρέθηκε μέσα στο ναό σε κάθε περίπτωση τον συνδέει με τις θεραπευτικές ιδιότητες του. Εξάλλου στα Ασκληπιεία, εκτός από τον ίδιο τον Ασκληπιό, λατρεύονταν παράλληλα και περιπτωσιακά τόσο οι μυθολογικοί πρόγονοί του, ο Απόλλωνας και η Άρτεμις, όσο και τα μυθολογικά παιδιά του, η Υγεία, η Πανάκεια, ο Τελεσφόρος, η Ιασώ, η Αίγλη, η Ακεσώ, η Αύρα, η Νίκη, ο Ευμαρίων, ο Αλεξίνωρ κ.ά., που παρουσίαζαν τις προσωποποιημένες ιδιότητες της θεραπευτικής του τέχνης. Ο Ασκληπιός εμφανίζεται γενειοφόρος με πλούσια μακριά μαλλιά και φορεί ιμάτιο, που αφήνει ακάλυπτο το μεγαλύτερο μέρος του στήθους και το δεξί ώμο. Σύμβολο του Ασκληπιού και της ίασης είναι το φίδι, που μετουσιώνεται, κινείται μέσα στον χρόνο και σήμερα, ως ουροβόρος όφις, δαγκώνει την ουρά του, συμβολίζοντας την ολοκλήρωση, αλλά και την επιστροφή στην αρχική πηγή.
Το ιερό της Κυνουρίας είναι ένα θεραπευτικός ναός, του οποίου η αρχιτεκτονική λειτουργεί, ως μια ιερή αλληγορία. Αντανακλά την αντίληψη και την προσέγγιση της αρχαιοελληνικής σκέψης για την υγεία και την ασθένεια καταδεικνύοντας τους τρόπους ίασης, της κάθαρσης και του εξαγνισμού. Η οπτική κατά την οποία το άτομο είχε πλήρη συναίσθηση ότι ήταν μέρος μιας κοσμικής τάξης που περικλείει τα πάντα, ήταν η αφετηρία της σκέψης, που οδηγούσε στην ίαση.
Ίαση σημαίνει προσωπική ολοκλήρωση, αλλά και ταυτόχρονη αποκατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με την φύση, την κοινωνία και το θείο, της υπερ-ατομικής αντίληψης με το κοσμικό γίγνεσθαι και το Όλον. Ίαση είναι η θεραπεία της ίδιας της ψυχής και η επανένωση της με την ηρακλείτεια αρμονία, η αναγνώριση της θεϊκής της φύσης και η προσπάθεια προσέγγισης της. Γι’ αυτό τα Ασκληπιεία είναι πρώτα απ’ όλα ιεροί ναοί και ύστερα θεραπευτικά κέντρα. Η έννοια του θεραπευτηρίου στην Αρχαία Ελλάδα ήταν διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα, καθώς τα θεραπευτήρια χτίζονταν σε σημεία με φυσικό και ενεργειακό πλούτο.
________
Βιβλιογραφία: Φάκλαρης Π. 1990, Αρχαία Κυνουρία, Ανθρώπινη δραστηριότητα και περιβάλλον, ΥΠΠΟ, ΤΑΠΑ, Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου